"గుండె బాధతో నిండినపుడు ,
మాట పెగలక మౌనం నా భాష అయినపుడు ,
రెప్పలు నిశ్సబ్దంగా ...కన్నీరు
ఒలికించినపుడు,
నేననే నిస్తేజం ...నన్నొదిలి వెల్లిపోతానన్నపుడు,
అప్పుడే ...సరిగ్గా అప్పుడే ...,
నేనున్నానంటూ ...నీవు నా గుండె గది తడతావ్ !
వెన్నెలంత చల్లని నవ్వుతో ,
గతాన్నంతా తోడి , నా హృదయాన్ని జ్ఞ్యపకాల్తో తడిపేస్తావ్!
ఈ రోజెంత నిజమో ??నిన్నటి నీ జీవితం అంతకంటే నిజం అని
నిరూపిస్తావ్ !
నీదిగా నిండిన స్వేచ్ఛావాయువుల చల్లదనం ...
ఇంకా నీతోనే ఉందంటావ్ !
మరిపిస్తావ్ ! మురిపిస్తావ్ !!
నిజాలని నమ్మమంటావ్ !!
నిన్ను నీవు వదలొద్దు అంటావ్ !!
కానీ ...,
కానీ ...,
ఒక్కటి మాత్రం ఎప్పటికి చెప్పవ్ !
ఆ రోజులు మరలా తిరిగి వస్తాయని ....
మరిన్ని జ్ఞ్యపకాలై ,నాలో మిగులు తాయని !!!!!,,
